Pacjentami gabinetów podologicznych mogą być również osoby cierpiące na stopę cukrzycową. Rola podologa w terapii tego schorzenia jest bardzo ważna. Specjalista podejmuje działania, które nie tylko przynoszą ulgę w dolegliwościach, ale też zapobiegają powikłaniom. Sprawdź, jak podolog pomaga w leczeniu stopy cukrzycowej. szerokie obuwie domowe DAMSKIE; Buty na stopę CUKRZYCOWĄ ; 26537-00607 Solidus Hedda zdrowotne botki damskie na szeroką stopę. 479.00-20% P. rofilaktyka i pielęgnacja stopy cukrzycowej. Osoby chore na cukrzycę powinny szczególnie dokładnie obserwować swoje stopy i dbać o nie. Długotrwale podniesiony poziom cukru we krwi może spowodować uszkodzenie naczyń i nerwów w kończynach dolnych, co z kolei może stać się powodem różnych problemów na stopach. Witam Właśnie wróciłam od chirurga. Stwierdził stopę cukrzycową. Miałam niewielkie zadrapanie na stopie, a teraz już martwica i nie wiem co dalej. Napiszcie proszę GDZIE i KTO to leczy , jakie macie doświadczenia, jakie leki, Zespół stopy cukrzycowej należy do powikłań, występujących zarówno w przebiegu cukrzycy typu 1 i typu 2. Polega na powstawaniu owrzodzeń o różnym stopniu zaawansowania – od powierzchownych, poprzez związane ze stanem zapalnym kości, aż do powodujących martwicę tkanek. Każdy chory na cukrzycę powinie Z cierpliwością do stóp Gabinety podologiczne powstają u nas, jak grzyby po deszczu, ale pracują tam osoby z różnymi kompetencjami. Nim pacjent z cukrzycą wybierze się do podologa, musi się upewnić czy ten w ogóle wykonuje zabiegi u diabetyków – opowiada Jolanta Konkol, fizjoterapeuta i kosmetolog, która od 11 lat zajmuje się podologią. Data publikacji: 18.05.2017. W leczeniu zespołu stopy cukrzycowej stosowane są coraz bardziej nowoczesne metody, np. opatrunki z użyciem ujemnego ciśnienia, terapia hiperbaryczna, opatrunki larwalne i preparaty skóry uzyskane metodą bioinżynierii. Leczenie ran podciśnieniem. Leczenie larwami Lucilia sericata. Terapia tlenem hiperbarycznym. 1m4dtQz. Jeśli zaniedba się cukrzycę – wykryje za późno lub nie podda jej leczeniu – choroba skończy się groźnymi powikłaniami. Jednym z nich jest tzw. zespół stopy cukrzycowej, w którym uszkodzeniu ulegają nerwy albo naczynia obwodowe w nodze, poniżej kostki. Czym jest zespół stopy cukrzycowej? Zespół stopy cukrzycowej (ZSC) dotyka od kilku do kilkunastu procent chorych na cukrzycę, zarówno cukrzycą typu 1, jak i 2. Na ogół stanowi następstwo choroby podstawowej, źle leczonej lub w ogóle niepoddanej terapii. Diabetycy powinni w sposób szczególny troszczyć się o swoje stopy, ponieważ nieleczona stopa cukrzycowa może skończyć się tragicznie – nieraz konieczna okazuje się amputacja. Kiedy pojawiają się choćby najłagodniejsze objawy choroby, nie wolno zwlekać z wizytą u specjalisty. Trzeba również przygotować się na długie, żmudne leczenie. W przebiegu zespołu stopy cukrzycowej dochodzi do niewystarczającego ukrwienia i zaburzeń unerwienia stóp. W konsekwencji ich wrażliwość na ból znacznie się obniża. W takich przypadkach łatwo przeoczyć skaleczenie bądź zranienie. Te natomiast, pozostawione same sobie, mogą przerodzić się w rany przewlekłe i owrzodzenia, które niezwykle trudno się goją. W ranie nieraz rozwija się infekcja, niekiedy obejmująca również kości stopy. Leczenie infekcji w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej jest długie i trudne. W stopie szybko postępują procesy martwicze, co w konsekwencji może prowadzić do amputacji stopy. Groźne oblicze nieleczonej cukrzycy Jeśli we krwi utrzymuje się wysoki poziom glukozy lub niebezpieczne wahania tego poziomu, a chory nie poddaje się leczeniu, w ścianach dużych i małych naczyń krwionośnych tworzą się zmiany. W konsekwencji naczynia ulegają uszkodzeniom, co z kolei sprzyja rozwojowi wielu chorób układu sercowo-naczyniowego. Patologie w obrębie małych naczyń krwionośnych wpływają na retinopatię – zmiany obejmują siatkówkę oka, czasem upośledzeniu ulega praca nerek (tzw. nefropatia). W układzie nerwowym mogą pojawić się liczne zaburzenia, np. drętwienie i ból kończyn. Patologie dużych naczyń krwionośnych skutkują właśnie zespołem stopy cukrzycowej, choć również przyczyniają się do choroby wieńcowej i choroby niedokrwiennej ośrodkowego układu nerwowego. W zespole stopy cukrzycowej uszkodzeniom nerwów i naczyń obwodowych niekoniecznie musi towarzyszyć przerwanie ciągłości skóry. U części pacjentów jednak zmiany zachodzą jednocześnie w skórze, tkance podskórnej, a nawet w kościach. Jak leczyć stopę cukrzycową? Zespół stopy cukrzycowej leczy się w specjalistycznych ośrodkach medycznych, a w terapii zwykle udział bierze wielu specjalistów z różnych dziedzin. Do zespołu walki z ZSC należą diabetolodzy, chirurdzy naczyniowi, ortopedzi i rehabilitanci, psycholodzy, pielęgniarki i dietetycy. Pacjent powinien odciążać chorą nogę, nosząc zalecone przez lekarza lub fizjoterapeutę wkładki albo obuwie ortopedyczne. Poza tym trzeba dbać, by wszelkie odciski i modzele na stopie były na bieżąco i fachowo usuwane. W przypadku poważnych i zaawansowanych zmian naczyniowych, chory bywa kierowany na zabiegi naczyniowe. Owrzodzenia i rany leczy się również miejscowo. Stosuje się np. opatrunki piankowe. Ich miękka warstwa dodatkowo chroni stopę i zabezpiecza ją przed niebezpiecznym uciskiem. W terapii dużych owrzodzeń z wysiękiem oraz ran zakażonych wykorzystuje się opatrunki np. ze srebrem jonowym, które ma właściwości bakteriobójcze. Bardzo skutecznie zwalczają infekcje. Jednak nie wolno używać ich, gdy występują czarne i suche zmiany martwicze. Dobór opatrunku należy skonsultować z lekarzem. Terapia stopy cukrzycowej jest długa i niełatwa, dlatego w przebiegu cukrzycy tak istotne są zabiegi profilaktyczne i dbanie o zdrowie stóp. Co to jest stopa cukrzycowa? Leczenie stopy cukrzycowej polega głównie na wyrównaniu gospodarki węglowodanowej (preparaty doustne lub insulinoterapia). Istotna jest także pielęgnacja stopy cukrzycowej oraz odciążenie kończyny. Stosuje się również leczenie zabiegowe, a ostatecznym rozwiązaniem jest amputacja kończyny. Stopa cukrzycowa – objawy Objawy stopy cukrzycowej to: zakażenia w obrębie stopy, owrzodzenia, uszkodzenia głębiej położonych struktur, w tym mięśni i kości. W jej powstawaniu biorą udział dwa mechanizmy – niedokrwienie i zaburzenia neurologiczne, które pojawiają się w przebiegu wieloletniej, źle kontrolowanej cukrzycy. W zależności od tego, czy dominuje komponenta naczyniowa czy neurologiczna, początkowe objawy mogą być nieco inne. Niedokrwienie Na skutek gorszego unerwienia powstają zaburzenia czucia bólu, temperatury i dotyku, przez co stopy są bardziej podatne na urazy. Z kolei powstałe już uszkodzenia skóry nie dają dolegliwości bólowych, przez co długo mogą pozostać niezauważone. Zaburzenia neurologiczne Pacjentom z zaburzeniami neurologicznymi często towarzyszy uczucie mrowienia, pieczenia lub palenia w obrębie chorej kończyny. Ponadto wtórnie do zaburzeń neurologicznych dochodzi do zaniku mięśni i ich przykurczu, co skutkuje deformacjami i zmianą warunków anatomicznych stopy. Zaburzenia krążenia, w tym towarzysząca cukrzycy miażdżyca, prowadzą zaś do niedokrwienia kończyn, co sprzyja powstawaniu martwicy tkanek i zakażeniom. Stopa cukrzycowa w tym przypadku będzie charakteryzowała się: zblednięciem, oziębieniem, osłabieniem tętna na stopie, dolegliwościami bólowymi, szczególnie nasilonymi w czasie ruchu. W zależności od dominującego mechanizmu powstania wyróżnia się stopę cukrzycową: neuropatyczną, naczyniową, mieszaną. Jak wygląda stopa cukrzycowa? Zwykle pierwszym objawem, który niepokoi pacjentów i z którym zgłaszają się do lekarza, jest owrzodzenie stopy. Może się ono ujawniać jako: zaczerwienienie, pęknięcie skóry, ból, obrzęk, sączenie się ropy z rany, wzmożone ocieplenie stopy. Rozwijające się owrzodzenie penetruje w głąb tkanek, uszkadzając tkankę podskórną, mięśnie i kości. Może dojść do wycieku cuchnącej wydzieliny, trzeszczenia skóry, a także zapalenia kości, które może przyczynić się do złamań i wtórnych zniekształceń stopy. Stopa cukrzycowa – leczenie Leczenie stopy cukrzycowej opiera się głównie na wyrównaniu gospodarki węglowodanowej. Aby to uzyskać, zwykle konieczna jest modyfikacja dotychczasowego leczenia. W zależności od zaawansowania choroby i wysokości poziomu glikemii stosuje się leczenie preparatami doustnymi lub wdraża się insulinoterapię. W początkowym stadium schorzenia zwykle wystarcza odciążenie chorej stopy i jej odpowiednia pielęgnacja stopy cukrzycowej. Jeśli nie ma objawów zakażenia, nie jest konieczne przyjmowanie antybiotyków. W bardziej zaawansowanych stadiach kluczowe znaczenie ma stosowanie odpowiednich opatrunków i odciążenie chorej kończyny. W tym celu stosuje się zaopatrzenie ortopedyczne, takie jak np. kule lub laski, a także opatrunki gipsowe czy specjalistyczne obuwie i wkładki do butów. Poza leczeniem zachowawczym w leczeniu zespołu stopy cukrzycowej znajduje także zastosowanie leczenie zabiegowe. Polega ono głównie na usuwaniu martwiczo zmienionych tkanek oraz nacinaniu i drenażu zbiorników z ropą. Duże znaczenie ma także regularna kontrola gojenia się rany, jej opracowywanie i zmiana opatrunków. Ponadto w przypadku chorych z niedokrwienną stopą cukrzycową zastosowanie znajdują zabiegi z zakresu chirurgii naczyniowej, trening marszowy i leki poprawiające ukrwienie stopy. Ponadto w leczeniu zespołu stopy cukrzycowej dodatkowo zastosowanie znajdują: tlenoterapia hiperbaryczna, czynniki wzrostu przyspieszające gojenie, substytuty skóry, terapia larwalna z użyciem larw Lucilia Sericata. Ostatecznym rozwiązaniem jest amputacja kończyny dolnej. Zakres amputacji zależy od wielu czynników, między innymi od: zakresu martwicy, jej rodzaju (sucha lub rozpływna), ukrwienia kończyny, potencjalnych możliwości rekonstrukcji i protezowania. Amputacje dzieli się na: małe, czyli takie, które wykonuje się poniżej kostki, duże, obejmujące również wyżej położone tkanki. Choć zaleca się wykonywanie amputacji w możliwie najmniejszym zakresie, to w niektórych sytuacjach konieczna bywa rozległa operacja. Ma to miejsce głównie wtedy, gdy martwica lub stan zapalny obejmują dużą powierzchnię kończyny, ból jest intensywny i oporny na leczenie przeciwbólowe lub gdy pozostawienie kończyny stanowi zagrożenie dla życia chorego. Profilaktyka stopy cukrzycowej Podstawą w profilaktyce wszystkich powikłań cukrzycy jest odpowiednie leczenie choroby podstawowej i wyrównanie glikemii. Wysokie poziomy cukru we krwi utrzymujące się przez długi czas są bezpośrednim czynnikiem ryzyka rozwoju stopy cukrzycowej. Dlatego podkreśla się rolę regularnej kontroli glikemii i modyfikacji nieskutecznego leczenia cukrzycy. Przeczytaj również: Cukrzyca – rodzaje, objawy, leczenieCukrzyca – wszystko, co warto o niej wiedziećPielęgnacja stopy cukrzycowej Domowe sposoby na stopę cukrzycową opierają się na regularnym oglądaniu stóp i dbaniu o ich higienę. Należy codziennie myć stopy w wodzie o temperaturze <37 stopni i dokładnie je osuszać, ze szczególnym uwzględnieniem okolicy między palcami. Zmniejsza to ryzyko rozwoju infekcji i zwiększa prawdopodobieństwo szybkiego wykrycia zmian skórnych i wdrożenia skutecznego leczenia. Niemniej ważna jest odpowiednia pielęgnacja – paznokcie należy obcinać na prosto, unikając ich nadmiernego skracania, aby zapobiec ich wrastaniu. Należy również unikać samodzielnego usuwania zrogowaceń i modzeli, także metodami chemicznymi. Przeczytaj również: Co paznokcie mówią o stanie Twojego zdrowia?Bardzo istotny jest również dobór wygodnego, dobrego jakościowo obuwia, którego noszenie nie będzie powodowało otarć, pęcherzy czy modzeli. Należy unikać noszenia obuwia bez skarpet, gdyż zwiększa to ryzyko powstawania podrażnień. Ważny jest również dobór skarpetek – najlepiej wybierać te bezszwowe i zwracać uwagę, aby były wykonane z delikatnego, przewiewnego materiału. Warto skonsultować się także z podologiem lub fizjoterapeutą, którzy mają doświadczenie w dobieraniu wkładek do butów. Podczas konsultacji specjalista określi okolice stóp wymagające szczególnej opieki i indywidualnie dobierze lub wyprofiluje wkładki, które skorygują wady stopy i zabezpieczą je przed ewentualnymi urazami i odciskami. Profilaktyka stopy cukrzycowej obejmuje również regularną kontrolę u lekarza, w tym lekarza rodzinnego i polega na oglądaniu stóp, ocenie ich ukrwienia i unerwienia. Elementem profilaktyki jest także wyeliminowanie czynników sprzyjających powstawaniu stopy cukrzycowej, takich jak: nadwaga, nadciśnienie, palenie tytoniu, zaburzenia gospodarki lipidowej. Dzięki temu możliwa jest poprawa stanu naczyń krwionośnych kończyn dolnych i zachowanie dobrego ukrwienia w obrębie cukrzycowa to jedno z powikłań cukrzycy, którego najbardziej obawiają się diabetycy. Mimo to każdego roku w Polsce wykonuje się około 6000 amputacji kończyn dolnych u cukrzyków. Cukrzyca jest chorobą, która często przebiega podstępnie i bezobjawowo, a chorzy ignorują ją, dopóki nie przyniesie groźnych dla życia powikłań. Dlatego warto zapobiegać im już od wykrycia cukrzycy, poprzez stosowanie się do zaleceń dietetycznych i lekarskich oraz kontrolę poziomu cukru we krwi. Stopa cukrzycowa jest poważnym powikłaniem cukrzycy, dotyczy od kilku do kilkunastu procent chorych. Jej odpowiednie leczenie może uchronić przed amputacją. Jest długie i kosztowne, ale skuteczne. Jakie są przyczyny pojawienia się stopy cukrzycowej i jak ją rozpoznać? Jak przebiega leczenie stopy cukrzycowej? Spis treściStopa cukrzycowa: przyczynyStopa cukrzycowa: dwie odmiany chorobyStopa cukrzycowa: objawyLeczenie stopy cukrzycowej Stopa cukrzycowa (zespół stopy cukrzycowej) to jedno z najczęstszych powikłań cukrzycy. Choroba charakteryzuje się niedostatecznym ukrwieniem stóp, co zmniejsza ich wrażliwość bólową, utrudnia gojenie się ran i owrzodzeń świadczących o postępującym procesie martwiczym. Osłabieniu ulega struktura kości i stawów, w efekcie czego dochodzi do deformacji stopy uniemożliwiającej chodzenie. Problem dotyka częściej pacjentów z cukrzycą typu 2, czyli insulinoniezależną, i dotyka nawet 10 procent wszystkich diabetyków. Z reguły pojawia się po wielu latach źle leczonej cukrzycy, choć często zmiany na stopach są pierwszym zauważalnym objawem tego schorzenia. Nieleczona stopa cukrzycowa prowadzi do amputacji kończyny. Stopa cukrzycowa: przyczyny Zbyt wysoki poziom cukru we krwi, przy jednoczesnym długotrwałym zaniedbywaniu właściwej terapii, jest przyczyną poważnych zmian w ścianach dużych (tzw. makroangiopatia) i małych (mikroangiopatia) naczyń krwionośnych. Zmiany te przyczyniają się do ich trwałego uszkodzenia, a w konsekwencji – zwiększonej podatności na choroby układu sercowo-naczyniowego. Uszkodzenia małych naczyń krwionośnych prowadzą do powstania zmian w soczewce oka (retinopatia), upośledzenia funkcji nerek (nefropatia) lub układu nerwowego objawiające się zaburzeniami czucia, drętwieniem i bólem kończyn. Wynikiem uszkodzenia dużych naczyń jest choroba wieńcowa, choroba niedokrwienna ośrodkowego układu nerwowego, a także jedno z najpowszechniej występujących powikłań cukrzycy, czyli zespół stopy cukrzycowej. Stopa cukrzycowa: dwie odmiany choroby Zespół stopy cukrzycowej występuje w dwóch odmianach: Zespół stopy niedokrwiennej, który powstaje w wyniku pogorszenia ukrwienia w obrębie stopy. Zespół stopy neuropatycznej, którego przyczyną jest uszkodzenie obwodowego układu naczyniowego. Stopa cukrzycowa: objawy Objawy stopy cukrzycowej to: ból nasilający się nocy, z towarzyszącymi bolesnymi kurczami mięśni, uczucie mrowienia i kłucia w nodze łuszczenie i wysuszanie się skóry pojawienie się licznych pęknięć z ogniskami martwicy i owrzodzenia gorsze gojenie się ran zaburzenia w odczuwaniu bólu, temperatury i dotyku deformacja kości. Kluczowym elementem profilaktyki i leczenia schorzenia jest szczególna dbałość o zdrowie i dobrą kondycję stóp, a przede wszystkim - konsekwentnie prowadzona terapia mająca na celu obniżenie poziomu cukru we krwi. Leczenie stopy cukrzycowej Leczenie stopy cukrzycowej jest trudne, długie i kosztowne. Należy je prowadzić w wyspecjalizowanych ośrodkach, pod opieką specjalistów: diabetologa, chirurga naczyniowego, ortopedy, rehabilitanta, dermatologa. Pacjent powinien mieć odpowiednio dobrane wkładki lub obuwie ortopedyczne, fachowo usuwane odciski i modzele, w przypadku dominujących zmian naczyniowych powinien być kwalifikowany do specjalistycznych zabiegów naczyniowych. W leczeniu zaawansowanych przypadków stopy cukrzycowej stosuje się bardzo wiele metod leczenia miejscowego owrzodzeń i ran. Są to preparaty zawierające srebro, tlenowe komory hiberbaryczne, opatrunki z podciśnieniem. Wielość metod wskazuje na trudności lecznicze i brak idealnych preparatów gojących rany. Zobacz, jakie są etapy powstawania stopy cukrzycowej Stopa cukrzycowa - w Polsce jest najwięcej amputacji kończyn. 15 tys. rocznie Według Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków, Polska jest w czołówce krajów, w których wykonuje się najwięcej amputacji kończyn z powodu stopy cukrzycowej - tys. rocznie. W Polsce bardziej opłaca się wykonywać amputacje, bo ich wycena jest wyższa niż leczenie zachowawcze stopy cukrzycowej. Stopa cukrzycowa to bardzo poważne schorzenie, które doprowadzić może nawet do utraty kończyny. Dlatego, niezwykle istotne jest, by osoby chore na cukrzycę dbały o swoje stopy. Piszemy, jak można zapobiec stopie cukrzycowej i jak ją leczyć. Co to jest stopa cukrzycowa i jak wygląda? Stopa cukrzycowa lub inaczej zespół stopy cukrzycowej jest bardzo poważnym powikłaniem cukrzycy, który często prowadzi do nieodwracalnych zmian i deformacji w obrębie stopy, co nierzadko kończy się amputacją. Dlatego tak ważne jest, aby diabetycy przykładali dużą uwagę do higieny i pielęgnacji swoich stóp. Stopa cukrzycowa stanowi powikłanie cukrzycy, dlatego nie widnieje w klasyfikacji ICD 10 jako odrębna jednostka chorobowa. Objawy stopy cukrzycowej Jakie są najczęstsze pierwsze objawy stopy cukrzycowej? osłabienie czucia, drętwienie, mrowienie, szorstka, cienka i łatwo pękająca skóra, odciski i modzele na podeszwie stopy; Początki stopy cukrzycowej mogą nie wzbudzić podejrzeń, jeśli jednak chory leczy się już jakiś czas na cukrzycę, powinien zwracać uwagę na nawet najmniejsze zmiany. Odpowiednio wcześnie wykryta stopa cukrzycowa może mieć łagodny przebieg. Często dochodzi do tzw. neuropatycznej stopy cukrzycowej, która spowodowana jest uszkodzeniem nerwów obwodowych. Występują wtedy zaburzenia czucia bólu, a stopa może być czerwona i opuchnięta. Innym rodzajem jest niedokrwienna stopa cukrzycowa, która objawia się brakiem wyczuwalnego tętna i sinym odcieniem stopy. Wynika to z faktu, że dochodzi do upośledzenia ukrwienia na skutek zwężenia tętnic. Oba te rodzaje niestety mogą prowadzić do martwicy cukrzycowej, czyli obumarcia tkanek. Dochodzi do niego już w bardzo zaawansowanym stadium stopy cukrzycowej. Charakteryzuje się ona szaroczarnym zabarwieniem tkanek. Zazwyczaj można wyciąć niewielki fragment, jak np. kawałek palca, by uchronić całą stopę przed martwicą. U chorych na cukrzycę może być nie tylko stopa cukrzycowa, ale także właśnie palec, pięta czy nawet noga. Jak wyglądają paznokcie w stopie cukrzycowej? Cierpiący na stopę cukrzycową często skarżą się na problemy z paznokciami. Powszechnie występującym objawem są poziome rowki na paznokciach - linie Beau. Zauważyć je można na paluchach oraz na kciukach. Inną dolegliwością są "paznokcie Terry'ego" - płytka paznokcia zaczyna być matowa, blednie, zaś w miejscu, w którym wystaje poza opuszek - staje się różowa. Jest to objaw często kojarzony z chorobami wątroby, ale także z cukrzycą. Zdarza się, że u chorych na cukrzycę paznokcie przybierają żółtą barwę. Cierpiący na stopę cukrzycową często zmagać muszą się również z grzybicą paznokci. Jak leczyć stopę cukrzycową? W rozpoznaniu schorzenia udział zazwyczaj bierze ortpeda lub podolog, gdyż są to lekarze, którzy zajmują się tego typu problemami i pomagają leczyć stopę cukrzycową w początkowym stadium. Później zespół lekarzy poszerzyć się może o chirurga, a nawet neurologa. Leczenie zaczyna się przede wszystkim od wyrównania insuliny oraz pielęgnacji i odciążenia kończyny. Buty na stopę cukrzycową muszą być dopasowane do potrzeb chorego. Przy tego rodzaju dolegliwości najczęściej zaleca się ortopedyczne buty ze specjalnie przygotowanymi wkładkami. Należy też unikać chodzenia boso oraz noszenia butów bez skarpet. Same skarpetki powinno się zakładać szwami na zewnątrz albo kupować takie bez szwów. Przy codziennej pielęgnacji stopy, poza dokładnym myciem, ważne są również opatrunki - piankowe z warstwą hydrożelową lub ze srebrem. Dodatkowo, jeśli pojawi się owrzodzenie, chory musi przyjąć antybiotyki w postaci doustnej lub maści, która wsmarowywana jest bezpośrednio na skórę. Opatrunki warto owijać bandażami lub zaklejać delikatnymi plastrami, gdyż przy stopie cukrzycowej plaster ze zbyt mocnym klejem mógłby doprowadzić do powstania nowej ranki. Czym smarować stopę cukrzycową? Dobrym zwyczajem jest codzienne sprawdzanie dłonią wnętrza butów, w celu np. poszukiwania drobnych kamyczków, które są tak drażniące dla stóp zdrowych osób, a mogą być zupełnie niewyczuwalne przez osoby z neuropatią cukrzycową. Zaleca się też obcinanie paznokci „na prosto” oraz unikanie samodzielnego usuwania zrogowaceń i modzeli. Nie wolno lekceważyć jakiegokolwiek naruszenia ciągłości skóry. Skutecznym i bezpiecznym preparatem przyśpieszającym gojenie się ran są różne maści zawierające allantoinę i pantenol. Jednym z naturalnych środków, który może załagodzić stany zapalne i świetnie pielęgnuje skórę, jest aloes. Można go nakładać się na rany na stopie cukrzycowej, gdyż ma właściwości odkażające. Inne tzw. "domowe sposoby" na stopę cukrzycową nie istnieją. Jest to choroba, która nie minie bez leczenia pod opieką lekarza. Często cukrzyk boryka się ze stopą cukrzycową całe życie, jednak przy odpowiedniej pielęgnacji i leczeniu ranki bądź inne problemy szybko znikają. Jak uratować stopę cukrzycową? Najważniejsze, by uświadomić sobie, że stopa cukrzycowa to bardzo poważne schorzenie, mogące doprowadzić do utraty całej kończyny. Dlatego pod żadnym pozorem nie można bagatelizować jej pierwszych symptomów, a w razie zauważenia skaleczenia, zadrapania czy owrzodzenia na stopie jak najszybciej skierować swe kroki się do lekarza! Dzięki szybkiej i przeprowadzonej na czas interwencji lekarskiej - oraz ścisłemu stosowaniu się do zaleceń, uniknąć można najgorszego - amputacji. Każda rana przy stopie cukrzycowej może być niebezpieczna. Profilaktyka stopy cukrzycowej - jak jej zapobiegać? W zapobieganiu rozwojowi stopy cukrzycowej bardzo ważną zasadą jest codzienne wieczorne oglądanie stóp, także między palcami, w poszukiwaniu małych ranek czy otarć. Poza tym istotne jest też codzienne mycie stóp w wodzie o temp poniżej 37 st. C (należy mierzyć temperaturę wody, by się nie poparzyć – w cukrzycy zaburzone może być też odczuwanie temperatury) oraz dokładne ich suszenie. W zapobieganiu stopy cukrzycowej ważna jest także dieta, która zminimalizuje wahania insuliny. W leczeniu zespołu stopy cukrzycowej stosuje się coraz bardziej nowoczesne metody, np. opatrunki z użyciem ujemnego ciśnienia, terapia hiperbaryczna, opatrunki larwalne i preparaty skóry uzyskane metodą bioinżynierii. Leczenie zespołu stopy cukrzycowej jest długotrwałe i wymagające wielospecjalistycznego podejścia. Podstawą jest prawidłowa kontrola glikemii, dodatkowo często zaleca się chirurgiczne opracowanie ran, antybiotykoterapię systemową, odciążenie kończyny. Wyniki leczenia mogą poprawić nowoczesne metody – coraz częściej wykorzystywane w leczeniu zespołu stopy cukrzycowej. Leczenie ran podciśnieniem Wśród znanych technologii w Polsce dostępne są system NPWT (ang. neative pressure wound therapy) oraz system VAC (ang. vaccume assisted closure). Są to opatrunki zakładane do rany wraz z drenem. Podczas zakładania opatrunku wytwarzane jest podciśnienie, które przyspiesza proces gojenia się rany. Należy jednak pamiętać, że nie jest to metoda zastępująca podstawowe zalecenia w leczeniu zespołu stopy larwami Lucilia sericata Gatunek larw Lucilia sericata, czyli larw muchy plujki, używany jest w medycynie od wieków. Już w starożytności korzystano z dobroczynnych właściwości tych stworzeń. Przyłożone w miejscu rany żywią się martwiczo zmienioną tkanką i tym samym usuwają źródło nieprzyjemnego zapachu. Larwy hodowane są w standaryzowanych warunkach z zachowaniem całkowitej sterylności. Dodatkowo stworzenia te wydzielają substancje bakteriobójcze przeciwko antybiotykoopornym szczepom bakterii, które mogą być przyczyną zakażenia rany. Tak jak w przypadku opatrunków podciśnieniowych, larwy nie stanowią alternatywy dla konwencjonalnych metod leczenia, jednak udowodniono ich korzystny wpływ na proces gojenia się rany. Terapia tlenem hiperbarycznym Terapia tlenem hiperbarycznym to metoda lecznicza wykorzystująca 100-procentowy tlen pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym. Gaz ten umieszcza się w specjalnym pomieszczeniu, tzw. komorze hiperbarycznej, do której wprowadza się pacjenta. 100-procentowy tlen pod zwiększonym ciśnieniem wywiera pozytywny wpływ na proces gojenia się ran, oparzeń itp. Metoda ta jest szczególnie wskazana u pacjentów, u których rozwój stopy cukrzycowej ma podłoże niedokrwienne. Również i w tym przypadku terapia tlenem hiperbarycznym stanowi uzupełnienie konwencjonalnej terapii zespołu stopy cukrzycowej, a nie alternatywę w stosunku do niej. Ten rodzaj terapii przeciwwskazany jest u osób z nieleczoną odmą opłucnową oraz stosujących chemioterapię. Czytaj więcej: Klasyfikacja i obraz kliniczny zespołu stopy cukrzycowej

domowe sposoby na stopę cukrzycową forum